ก้าวแรกของการเปลี่ยนแปลงสังคมเริ่มที่การฝึกเป็นผู้ให้

สังคมไม่เปลี่ยนถ้าเราเองยังไม่เปลี่ยน

ชีวิตคนเราเกิดมาก็อยากทําอะไรให้ตัวเองมีความสุข ไม่อยากลําบาก ไม่อยากเหนือย ถ้าให้เลือกระหว่างที่จะนั่งดูทีวีสบายๆ กับลุกขึ้นมาเหนือยยากเพื่อช่วยเหลือคนอื่นที่เราไม่รู้จัก โดยปกติแล้ว เราก็คงจะเลือกที่จะเอาตัวเองมาก่อน ทําไมต้องไปช่วยคนอื่นที่เราไม่รู้จักและไม่ได้อะไรกลับคืน

แต่วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมฝืนใจตัวเองจากความสุขส่วนตัวความสบายและความขี้เกียจเพื่อลุกขึ้นมาทําอะไรเพื่อคนอื่น เพราะผมเชื่อว่านี้คือบททดสอบคุณภาพของใจคน ว่ามีความรักและความเมตตา มีจิตใจที่สู้ และสามารถทําอะไรได้โดยที่ตัวเองอาจจะไม่ได้อะไรเลยมากน้อยขนาดไหน มันคือการฝึกใจเราให้เป็นผู้ให้

จิตใจที่ฝึกดีแล้วก็สามารถกว้างใหญ่กว่ามหาสมุทร ซึ่งการที่ผมลุกขึ้นมาเขียนข้อความนี้ด้วยความหวังดีต่อผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน ก็เป็นเหมือนนํ้าหยดเล็กๆที่ ต่อให้วันนี้นํ้าอาจจะยังน้อยหรือมีความเห็นแก่ตัวอยู่มากก็ตาม แต่หากขยันฝึก ขยันเอาชนะสัญชาตญาณที่จะเห็นแก่ตัวบ่อยๆ ในอนาคตจิตใจคนเราก็สามารถเปลี่ยนให้เป็นมหาสมุทะได้

มนุษย์อาจจะเป็นสัตว์ชนิดเดียวที่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกเห็นแก่ตัวที่เป็นสัญชาตตญาณให้กลายเป็นความรักและการให้ได้ ความเห็นแก่ตัวนี้มันก็เป็นโปรแกรมที่สัญชาตญาณได้ฝังในตัวเรามาเพื่อการเอาตัวรอด การที่เราจะสวนกระแสสัญสัญชาตญาณนี้ ถามว่าฝืนไหมก็ฝืน แต่ก็เห็นประโยชน์และความสําคัญของการที่มนุษย์จะต้องฝึกที่จะอยู่เพื่อผู้อื่นและมีความรักต่อผู้อื่น เพราะไม่อย่างนั้น เราเองก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งที่ทําให้ สังคมนี้เป็นสังคมที่เห็นแก่ตัว ตัวใครตัวมัน และไม่สนใจกัน เหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้

ดังนั้นถ้าเราอยากจะเปลี่ยนแปลงสังคมจริง มันก็ต้องเริ่มที่ตัวเรา เริ่มที่จิตใจของเรา หากเรายังมีความเห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ผู้อื่น ใช้ชีวิตเพื่อตัวเองหรือแค่คนที่เรารัก สังคมก็ไม่เปลี่ยน เพราะมันคือสิ่งที่ทุกคนทําอยู่แล้ว ในภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า status quo หรือค่านิยมของสังคม การใช้ชีวิตตามค่านิยมของสังคมนั้นง่ายและไม่จําเป็นต้องฝืนฝึกหรือเปลี่ยนแปลงอะไรในใจของเรา สังคมว่าความเห็นแก่ตัวเป็นเรื่องธรรมดา เราก็เห็นแก่ตัวต่อไป การที่เราแช่อยู่ในค่านิยมของสังคม มันทําไม่ให้สังคมเปลี่ยนแปลง ในทางกลับกันกลับทําให้สังคมยิ่งไม่เปลี่ยนแปลง ดังนั้นสังคมจะเปลี่ยนได้ก็ต้องขึ่นอยู่ที่เรา ใจของเรา และการเลือกที่จะรักคนอื่น ช่วยเหลือผู้อื่น ต่อให้การให้นั้นจะดูเล็กน้อย แต่มันก็เป็นก้าวแรกที่สําคัญสู่สังคมที่ดีขึ้น