ความสําเร็จไม่ใช่ปัจจัยของความสุข แต่ ความสุขคือปัจจัยของความสําเร็จ

(เวอร์ชั้นภาษาไทย)

ทุกวันผมก็จะมีการทบทวนชีวิตโดยการให้คะแนนตัวเองในแต่ละวัน จาก 0 ถึง 10 ซึ่งวันนี้โดยรวมก็ใช้ชีวิตได้ดี ทํางานอย่างตั้งใจเต็มที่ ไม่มีบกพร่องอะไร แต่พอถึงเวลาให้คะแนนตัวเองกลับได้แค่ 8 เต็ม 10 นี้ก็เป็นจุดเริ่มต้มที่ทําให้ผมมานั่งถามตัวเองว่าทําไม ต่อให้เราทําเต็มที่แล้วในแต่ละวัน แต่เราก็ยังกลับ rate วันของตัวเองแค่ 8 เต็ม 10 แล้วอีก 2 คะแนนมันหายไปไหน ซึ่งคําตอบที่ผุดออกมาจากก้นบึ้งของจิตใจก็คือ “ก็เพราะเรายังไม่ประสบความสําเร็จ เรายังไม่ได้รับการยอมรับ ชีวิตเรายังไม่ได้ตามเป้าหมายที่เราต้องการ”

นี้คือเคสของการที่เราเห็นความสําเร็จเป็นความสุข หรือการที่เราเอาความสุขของเราไปขึ้นอยู่กับความสําเร็จ ถ้าเรายังไม่สําเร็จก็ยังไม่ยอมให้ตัวเองมีความสุข อันนี้เป็นสิ่งที่ควรระวัง เพราะมันไม่ได้ต่างอะไรจากการที่เราเอาความสุขของเราไปขังไว้ในคุก และไม่ยอมให้มันออกมาจนกว่าเราจะมีประสบความสําเร็จ ลองนึกภาพ ถ้าความสําเร็จที่เราต้องการมันต้องใช้เวลา 10 ปี ก็แปลว่าเราจําเป็นต้องมีความสุขแบบไม่เต็มใบแบบนี้ต่อไปอีก 10 ปีเลยหรอ? แน่นอนการเอาความสุขของตัวเองไปทิ้งไว้กับความสําเร็จ 10 ปี มันก็ต้องรู้สึกจํากัดและเป็นกัดกินจิตใจของเราเองในระยะยาว เหมือนชีวิตที่ขาดอะไรอยู่เสมอ ซึ่งมันก็ทําให้เราไม่มีความสุข และเมื่อเราไม่มีความสุข เราก็ท้อใจหรือเหนื่อย และสุดท้ายก็อาจจะเลิกล้มหรือยอมแพ้ไปเลยก็มี

ความสุขเป็นสิ่งที่หลายคนมองข้าม รวมทั้งตัวผมเองด้วย เรามักคิดว่าความสําเร็จต่างหากที่จะนํามาซึ่งความสุข แต่วิธีคิดแบบนี้ผิด วิธีคิดที่ดีและถูกต้องกว่าก็คือ ความสุขต่างหากที่เป็นปัจจัยของความสําเร็จ ถ้าเรารู้สึกไม่มีความสุข ไม่มีกําลังใจทํางาน เบื่อชีวิต หมดไฟ แล้วแบบนี้เราจะมีแรงไปทํางานอะไรให้สําเร็จได้อย่างไร? ความสุขก็เหมือนอากาศ การที่เราพยายามวิ่งไปหาความสําเร็จโดยไม่มีอากาศหายใจนั้นมันก็คงจะวิ่งไปได้ไม่นาน ไม่ยืนระยะ ดังนั้น ไม่ว่าเราจะทําอะไรให้ประสบความสําเร็จ เราก็อาจจะต้องคิดใหม่ โดยเข้าใจว่าความสุขต่างหากคือรากฐานของความสําเร็จ

(English Version)

Success is not a factor of happiness but happiness is a factor of success.

I would be happy if I achieved ‘this’. I would die happy if I had ‘that’. It seems happiness is with ‘this’ and ‘that’ and is everywhere else except with us. We chase after our goal(s) believing that obtaining it would make us happy. We are so attached to our destination that we have forgotten how to be happy on the journey. We often put work above our loved ones and sometimes even our own well-being. But why? Because we believe that success will bring us happiness. We believe that happiness is outside of us somewhere ahead. And once we achieve it, we will finally be happy. This externalization of happiness is exactly what I experienced today.

Typically I reflect upon my day and one of the things I do is to give each day a score of 0 to 10—zero being a horrible day and 10 being perfect. Despite giving my best effort for the entire day, the score that I gave myself surprised me. An 8/10. What was left to be desired if I have already given my all? Where did the 2 go missing?

John Wooden—an American basketball coach—whom I greatly admired said:

Yet it seems my best effort wasn’t enough. It couldn’t give me the peace of mind I needed. Why is that? As I turned this question inward, the answer slowly came to me: “I still have not yet reached my goals and target.” It said. This was the answer I got from my mind—an honest response at the very least. As I assess the answer, I realize the unfortunate truth that I would have to only have to be satisfied with an 8 for as long as my goal is unfulfilled. In other words, I simply can’t be fully happy.

But does it have to be this way? Do we always need to hold our happiness hostage until get what we want? Is success truly a factor in happiness? It just doesn’t seem right. It seems a better approach is not to see success as the way to happiness; but rather, to see happiness as the way to success.

We can’t achieve what we want if we are not happy while we are on our way to it. We wouldn’t be able to push as hard for as long as we need to achieve whatever we set out to do. We have a much higher probability of giving up, burning out, or even quitting. For this reason, it seems happiness is more of a factor in success than success is a factor in our happiness.

As soon as we make success a factor in our happiness we lose part of our happiness to our success. This causes us to never be able to fully be happy. And once we can’t fully be happy, we end up setting ourselves up for failure. This is why we should constantly remind ourselves to maintain our balance and hold on to our happiness first as it is imperative to our success.