คุณภาพของชีวิตอยู่ที่ท่าทีของเราต่อชีวิต

ในหลังสือ Man's Search for Meaning ของ Viktor Frankl หนึ่งในนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก เขาได้เล่าถึงประสบการของนักโทษชาวยิวที่ติดอยู่ใน concentration camp ระหว่างสงครามโลกที่ 2 ผ่านสายตาของนักจิตวิทยา ซึ่งบทสรุปที่เขาได้ในการเปลี่ยบเทียบระหว่างนักโทษที่มีกําลังใจอยู่ลอดในสภาวะที่โหดร้ายได้กับนักโทษที่หมดกําลังใจจนเสียชีวิตไปก่อนก็คือ ท่าทีของเขาต่อสภานของชีวิตของเขา ต่อให้สภาพแวดร้อมจะแย่ขนาดไหน หากเขายังมีหวัง มีอะไรที่จะอยู่เพื่อ ไม่ว่าจะเล็กน้อยขนาดไหน เขาก็มีกําลังที่จะใช้ชีวิตต่อไปได้

สิ่งหนึ่งที่ Viktor Frankl สังเกตเห็นก็คือบางคนต่อให้ร่างกายจะแข็งแรงดีแต่เมื่อหมดหวังหมดกําลังใจในการใช้ชีวิตก็ตายลดไป เช่นมีนักโทษบางคนที่ความเชื่อว่าสงครามโลกจะจบถายในวันนี้วันนี้ แต่เมื่อถึงวันนั้นแล้วกลับไม่จบและยืดยาวออกไปอีก เพียงแค่ความหวังขาดสลาย ก็ทําให้นักโทษคนนั้นเสียชีวิตต่อให้ร่างกายเขาจะไม่ได้มีปัญหา แต่บางคนต่อให้ร่างกายจะไม่ได้แข็งแรกแต่กลับยีงมีความหวังในการใช้ชีวิต เช่น เชื่อว่าหลังจากสงครามจบแล้ว จะได้กลับไปเจอคู่รักของเรา ก็เป็นกําลังใจเล็กๆที่มากพอที่จะทําให้เขามีกําลังใจในการใช้ชีวิตต่อไปจนจบสงครามได้ ต่อให้การใช้ชีวิตใน concentration camp จะโหดร้ายขนาดไหนก็ตาม

คุณภาพของชีวิตอยู่ที่ท่าทีของเราต่อชีวิต ถ้าเรามีหวัง มีเป้าหมาย มีกําลังใจในการใช้ชีวิต ไม่ว่าชีวิตจะแย่กับเราขนาดไหน เราก็ยังไปต่อได้ ต่อให้ชีวิตเราดีขนาดไหน แต่หากท่าทีของเราต่อชีวิต เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ความท่อแท้ ความหมดกําลังใจ ยังไงชีวิตเราก็แย่ นี้ก็เพราะท่าทีเราผิด

ดังนั้นเราต้องระมัดระวังและค่อยพัฒนาท่าทีของเราต่อชีวิตเสมอ ชีวิตจะดีจะร้ายไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าชีวิตเป็นอะไรกับเรา แต่เราเป็นอะไรกับชีวิต ถ้าเรารู้ท่าทีของตัวเองที่เราอยากจะมีต่อชีวิตแล้ว เราจะไม่กลัวความเปลี่ยนแปลงของชีวิต ชีวิตจะดีจะแย่ เราก็เหมือนเดิม นี้คือการป้องกันความทุกข์ที่ดีที่สุดอย่างหนึ่ง