อยู่กับปัจจุบัน

ชีวิตอยู่ได้จริงๆก็แค่ในปัจจุบันขณะ

ชีวิตคนเราอยู่ได้จริงๆก็คือในปัจจุบันขณะ เราจะย้อนอดีตหรือจะกระโดนไปอนาคตไม่ได้ แต่ปัญหาก็คือเรามักดึงเอาสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วกลับมาย้อนคิดและเสียใจกับมัน หรือเอาเรื่องที่ยังไม่ได้เกิดมาฟุ่งซ่านและเครียดไปก่อนที่มันจะเกิด ต่อให้ปัจจุบันเรากําลังนอนสบายอยู่บนเตียง เราก็ยังสามารถเอาอดีตและอนาคตมาบดบังความสุขในปัจจุบันเราได้อยู่เสมอๆ จนสุดท้ายเราไม่ได้ใช้ชีวิตแต่อดีตหรืออนาคตต่างหากที่มาใช้ชีวิตเรา ในเมื่อชีวิตมีแค่ปัจจุบันคนที่สามารถมีได้ในปัจจุบันก็คือคนที่มีความสุขตลอดชีวิต ไม่ว่าอดีตหรืออนาคตเขาจะเป็นอย่างไร ส่วนคนที่ปล่อยให้อดีตและอนาคตมาแทรกแซงบงการปัจจุบัน ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ไม่สามารถมีความสุขในชีวิตได้ ดังนั้นเราต้องให้ความสําคัญกับปัจจุบันขณะ ฝึกให้ชีวิตที่ในปัจจุบันให้มาก เพราะมันเป็นโอกาสเดียวที่เราสามารถใช้ชีวิตได้จริงๆ

วิธีการฝึกนั้นก็ง่ายมากๆ แค่ค่อยเตือนตัวเองเสมอ เวลาที่เราคิดมาก กังวล คิดลบ หรือเสียใจเรื่องในอดีต ให้เราดึงตัวเองกับมาอยู่ในปัจจุบัน สัมผัสลมให้ใจที่เข้าออก เท้าที่สัมพัสกับพื้น ลมที่พัดเขามาใส่หน้า นี้คือชีวิตจริง ชีวิตอยู่ในปัจจุบัน ที่ทุกอย่างโอเค เพียงแค่เรากลับมาอยู่ในปัจจุบันให้ การฝึกแค่นี้เราก็สามารถลดความทุกข์ที่เกิดขึ้นในหัวเราไปได้มากแล้ว อาจจะทั้งหมดเลยก็เป็นได้

ชีวิตไม่เคยรอใคร

ชีวิตไม่เคยรอใคร มันเดินไปข้างหน้าของมันอย่างไม่หยุดนิ่ง ไม่ว่าเหตุการจะดีหรือจะร้าย ไม่ว่าเราจะดีใจหรือเสีย หรือว่าเราจะคิดอย่างไรกับมัน แต่มนุษย์ไม่ใช้ชีวิตแบบนั้น เรามีความจํา มีความคิด มีความรู้สึกที่ฝังอยู่ในใจ สิ่งเหล่านี้ทําให้เราสามารถที่จะย้อนคิดไปถึงอดีตหรืออนาคตที่ยังไม่เกิดได้ และเมื่อฝึกไม่ดี ความสามารถนี้ก็ทําให้เราติดอยู่กับอดีตและอนาคตจนไม่สามารถชีวิตในปัจจุบันตามกระแสของความเป็นจริงได้

สิ่งที่เราต้องเตือนตัวอย่เสมอๆก็คือ ต่อให้เหตุการอะไรจะเกิดขึ้นไปแล้วกี่ปีกี่เดือนหรือว่าจะเป็นแค่ไม่กี่นาทีที่แล้ว มันได้เป็นอดีตไปหมดแล้ว อย่าดึงอดีตมาทําให้เราจมในปัจจุบัน สิ่งเดียวที่เราทําได้กับมันก็คือ ยอมรับ เข้าใจถึงสาเหตุ และเรียนรู้วิธีแก้ไขมันในอนาคต นอกจากนั้นเราหมดหน้าที่แล้ว จะไปเสียใจกับมันก็เปล่าประโยชน์ เช่นเดียวกันกับอนาคตที่เรายังไม่รู้ อะไรที่เราคิดเอง จิตนาการเอง กลัวไปเอง คาดหวังไปเอง พวกนี้ยังเป็นแค่ความคิดไม่ใช่ความจริง และหน้าที่ของเราก็คือ รับรู้ ปล่อยวาง และกลับมาใช้ปัจจุบันให้ดีที่สุดเหมือนเดิม

ในเมื่อชีวิตไม่รอเรา เราเองก็ต้องทิ้งอดีตและอนาคตเพื่อไปต่อเช่นกัน

อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดสําหรับเราตอนนี้?

ในเมื่อชีวิตใช้ได้จริงแค่ในปัจจุบันขณะ คําถามที่เราต้องถามต่อไปก็คือ แล้วเราจะใช้ปัจจุบันขณะอย่างไรให้ดีและคุ่มค่าที่สุด? สมมุติว่าเราจะสอบเข้ามหาลัย สิ่งที่ดีที่สุดของเราตอนนี้คือการคิดกังวลหรือเปล่าว่าโรงเรียนจะรับหรือไม่รับเรา? เราควรที่จะคิดถึงอดีตที่เราเคยทําคะแนนได้ไม่ดีไหม? หรือว่าสิ่งที่ดีที่สุดตอนนี้ก็คือการเตรียมตัวในการสมัคร แน่นอนการคิดกังวลถึงอนาคตหรือว่าเอาอดีตมาทําให้ตัวเองหมดกําลังใจ ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดแน่นอน เพราะว่ามันไม่ได้ช่วยให้เราบรรลุเป้าหมาย ดังนั้นเราควรเลิกและหันความสนใจมาอยู่กับสิ่งที่ดีที่สุดในปัจจุบันนั้นก็คือการเตรียมตัว โดยไม่ต้องกังวลหรือสนใจถึงความผิดพลาดในอดีต อย่างนี้เป็นต้น ลองถามคําถามและตอบกับตัวบ่อยๆว่า "อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดสําหรับเราตอนนี้?" แล้วจิตใจเราจะเริ่มวางเรื่องที่ไม่สําคัญในอดีตหรืออนาคตและพาเรากลับมาอยู่ในปัจจุบัน